Thursday, July 24, 2008

Cofion y Cwrs, Rhan 2

Dw i wedi bod yn mwynhau postiau blog Emma Reese am ei phrofiadau hi ar y Cwrs Cymraeg yn Iowa. Mae llun eitha neis ohonon ni o'r ail ddiwrnod. Mae nifer o luniau 'da fi hefyd ar fy ngwefan Flickr--os wyt ti wedi cael dy farcio fel "ffrind," byddi di'n gallu gweld yr holl gasgliad. (Dw i ddim yn hoffi marcio lluniau gyda phobl ynddynt "cyhoeddus" heb caniatad.)

Ta beth, roedd yr wythnos yn llawn dop o brofiadau cofiadwy. Un o fy hoff rannau o'r Cwrs ydy'r cyfle i sgwrsio gyda myfyrwyr eraill--a thiwtoriaid--allan o'r dosbarth, yn ystod gweithgareddau'r noswaith (fel y twmpath dawns neu'r noson gwis) neu yn y dafarn dros peint neu ddau (neu tri...neu pedwar...). Â dweud y gwir, mae rhai o'r Cyrsiau fel "week-long bender" gyda dosbarthiadau drwy'r dydd a digon o gwrw gyda'r nos.

Mae'n ddiddorol gwylio pobl yn gwylio ni yn canu nerth ein pennau yn y Gymraeg. Er na fod hynny'n digwydd bob amser, bob hyn a hyn dyw hi ddim yn anarferol i'n grwp ni ganu caneuon Cymreig traddodiadol fel "Yma o Hyd" neu "Calon Lân" ynghanol rhyw dafarn ddi-feddwl-ddrwg yn Nghanol America.

Dw i'n cofio y tro cyntaf y roeddwn i ar y Cwrs, ym 1999 yn Nhoronto, Canada. Bron bob nos, roedd grwp eitha mawr yn y dafarn ar y campws yn yfed cwrw ac yn canu tipyn bach. Roedd cyfle i fi ymlacio digon i ddefnyddio fy Nghymraeg! Ond hefyd, y tro 'na des i i nabod y tiwtoriad hefyd--Heini Gruffudd oedd fy athro y flwyddyn 'na, a hefyd roedd Mark Stonelake, Steve Morris, ac Emyr Davies yno. Erbyn diwedd yr wythnos, teimlais i fel bod pob un ohonynt, ond yn enwedig Mark a Steve, yn ffrindiau go iawn. Dyna pam mae'r Cwrs yn ddigwyddiad mor arbennig bob blwyddyn--y ffrindiau dw i'n eu gweld dim ond unwaith y flwyddyn neu bob yn ail flwyddyn. Wrth gwrs, petaswn i'n cael y cyfle i'w gweld nhw'n fwy aml, baswn i'n hapus hefyd...efallai bydd taith i Gymru yn y dyfodol os dw i'n gallu ei fforddio hi.

Tuesday, July 22, 2008

Yn ôl o'r Cwrs Cymraeg

Me with the tutors from Wales

Des i'n ôl o'r Cwrs Cymraeg yn Iowa nos Sul (yn hwyr iawn, yn anffodus) ar ôl dysgu cymaint a gwella fy Nghymraeg mewn dosbarth arbennig o dda gyda Geraint Wilson-Price (ar y dde yn y ffoto). Hefyd, cwrddais i â Emma Reese, blogwraig arall oedd yn fy nosbarth i hefyd.

Ces i lawer o hwyl dros yr wythnos, fel arfer. Fel arfer eto, roedd treulio amser gyda ffrindiau, yn enwedig y tiwtoriaid mod i'n ffrindiau gyda nhw fel Mark a Chris, yn brofiad arbennig. Roedd digon o gyfle i fi ymarfer siarad, a ceisias i'n galed siarad Cymraeg cymaint â phosib. Mae un problem mawr yr ydw i wedi darganfod, sef mae hi'n bron amhosib i fi ddweud beth dw i eisiau ei ddweud A siarad gyda acen ddigon da ar yr un pryd. Ydy hwn yn broblem cyffredin gyda dysgwyr tybed?

Beth bynnag, roedd y dosbarth yn ardderchog. Roedd gyda Geraint ddawn am wybod pa bwyntiau basai'n achosi trafferth i ddysgwyr eitha uchel, a roedd llawer o amser i ymarfer sgwrsio yn y dosbarth. Uchafbwynt arall - ces i CDs gan Sibrydion, Big Leaves, a Clwb Cymru oddiwrth ffrind i fi. Gwych!

Ysgrifenna i fwy nes ymlaen...

Tuesday, July 01, 2008

Gweithio, gweithio, gweithio...

Mae popeth yn brysur fel arfer. Dim amser i flogio. A pan dw i'n ymlacio dw i'n bant drwy'r dydd hefyd, mae'n ymddangos--dydd Sul fe aethon ni gyda cwpwl o ffrindiau i rafftio i lawr yr afon Americanaidd yn Sacramento (rhyw awr a hanner i ffwrdd). Dim white water rafting oedd hi, jyst arnofio i lawr yr afon mewn rafft gyda llawer o gwrw. Gwelon ni lawer o adar a cwpwl o dwrgwn hefyd, yn chwarae yn y dwr ar lan yr afon. Yfais i tipyn gormod; roedd y tywydd yn braf ond eitha twym.

Mae un o'r ffrindiau oedd gyda ni, dyn o'r enw Mike, ynghanol tipyn o "argyfwng canol oed" os mae hynny'n gwneud synnwyr. Mae e'n ffansio ffrind arall ni oedd yn y rafft, merch o'r enw Jay sy'n priodi a ffrind ohono fe. Mae Mike yn priodi hefyd, ond mae e a'i wraig yn meddwl o'i hunain fel swingers. Y problem yw, does neb yn ein grwp ni'n cael unrhyw diddordeb mewn gwneud hynny gyda nhw.

Ta beth, tan bellach doedd e ddim yn dangos unrhyw diddordeb mewn fi (diolch byth), ond dydd Sul ar y rafft penderfynodd e fy slapio i ar y pen ol. Do'n i ddim yn hollol cyfforddus gyda hynny...